Kod kreskowy UPC-A
Kod kreskowy UPC-A, będący zdecydowanie najpopularniejszym i najbardziej znanym kodem kreskowym używanym w USA, koduje 12 cyfr danych. Pierwsza cyfra to znak systemu numeracji, po którym następuje pięciocyfrowy numer producenta, pięciocyfrowy numer produktu i końcowa cyfra kontrolna. Ze względu na ograniczone kodowanie, UPC-A jest stosowany głównie w handlu detalicznym.
Specyfikacja:
UPC-A składa się z 12 cyfr. Rozpoczyna się jednocyfrowym znakiem, który określa, w jaki sposób kod powinien być sklasyfikowany: jako zwykły produkt, produkt ważony itp. Następnie występuje pięciocyfrowy numer producenta, po którym znajduje się pięciocyfrowy numer produktu, a na końcu cyfra kontrolna. Każda cyfra jest reprezentowana przez wzór dwóch kresek i dwóch spacji o różnej szerokości. Poza cyframi nie wolno używać żadnych liter ani innych znaków specjalnych.
Kod kreskowy UPC-A – zalety:
Kody kreskowe UPC-A są proste, krótkie i można je odczytać niemal każdym standardowym czytnikiem kodów kreskowych. Dodatkowo cyfra kontrolna zabezpiecza przed przypadkowymi błędami, zwłaszcza przy ręcznym wpisywaniu kodu. Formuła matematyczna oblicza 11 pierwszych cyfr w określony sposób, aby otrzymać ostatnią cyfrę. Jeśli więc cyfra kontrolna nie zgadza się z cyfrą wygenerowaną przez inne liczby, od razu wiadomo, że wystąpił błąd.
Kod kreskowy UPC-A – wady:
12-cyfrowy system kodu kreskowego UPC-A oznacza małe, ograniczone kodowanie, co czyni go idealnym do użytku w supermarketach i handlu detalicznym, najmniej nadaje się do innych celów skanowania i identyfikacji.